Αυτή η ανάρτηση έχει κατατεθεί κάτω από:
Αρχική σελίδα Σελίδα,
Συνεντεύξεις και στήλες,
Αναθεωρήσεις προϊόντων
Roger Ash με τη φωνή του Harley Quinn, Arleen Sorkin. Μπορείτε να πείτε ότι είναι μια παλαιότερη φωτογραφία επειδή η γενειάδα του δεν είχε γυρίσει ακόμα λευκή.
από τον Roger Ash
Είμαι οπαδός του Harley Quinn από τότε που έκανε το ντεμπούτο του στο Batman: The Animated Series. Είναι τόσο ανόητη και χαριτωμένη και επικίνδυνη, πώς δεν θα μπορούσα; Είναι ένας τέλειος σύντροφος για τον Τζόκερ και μια δύναμη που πρέπει να ληφθεί υπόψη από μόνη της. Φυσικά, μέρος της έκκλησής της προήλθε από το θαυμάσιο φωνητικό έργο του Arleen Sorkin. Ήταν μια πραγματική συγκίνηση για μένα να συναντήσω την κα Sorkin και τον Paul Dini (συν-δημιουργός του Harley με τον Bruce Timm) σε εμπορικό εμπορικό κέντρο της Capital City Distribution Show Μακριά).
Μια υπογεγραμμένη ταχυδρομική κάρτα από το Capital Show.
Δεν ήμουν ο μόνος που τραβήχτηκε με τον Harley και δεν ήταν πολύ πριν έκανε το άλμα σε κόμικς. Μερικές από τις εμφανίσεις της σε κόμικς ήταν υπέροχες (η Mad Love της Dini & Timm και η δουλειά του Karl Kesel & Terry Dodson για την αυτο-τίτλο της σειράς). Μερικοί, όχι τόσο πολύ (η πρόσφατη στάση της στην ομάδα αυτοκτονίας). Έτσι, όταν η DC ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να κάνουν μια νέα σειρά Harley Quinn, είχα μικτή αίσθηση. Από τη μία πλευρά, μου αρέσει ο Harley και απολαμβάνω το έργο του Jimmy Palmiotti και της Amanda Conner που είχαν προγραμματιστεί να γράψουν τη σειρά. Από την άλλη πλευρά, έγιναν αλλαγές στο Harley όλα αυτά τα χρόνια (η πιο προφανής είναι η εμφάνισή της) που δεν ήμουν τόσο άγρια. Αλλά τα καλά σημεία κέρδισαν την ημέρα και αποφάσισα να δοκιμάσω το βιβλίο. Είμαι ευγνώμων που έκαναν γιατί, μέχρι στιγμής, ο Harley Quinn ήταν μια πραγματικά ευχάριστη σειρά.
Εάν δεν θέλετε να μάθετε τίποτα εκτός από το γεγονός ότι μου αρέσει το βιβλίο, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε τώρα. Ενώ δεν θα δώσω μακριά σημαντικά spoilers, θα συζητήσω μερικά σημεία ιστορίας.
Harley Quinn #0
Η σειρά ξεκίνησε με ένα ζήτημα #0 που ήταν φανταστικό. Η προϋπόθεση του θέματος ήταν η εύρεση ενός καλλιτέχνη για να απεικονίσει το νέο βιβλίο του Harley. Η ιστορία ήταν πολύ διασκέδαση με τους Palmiotti και Conner που μιλούσαν με τον Harley σε όλη τη διάρκεια και οι εμπλεκόμενοι καλλιτέχνες περιλαμβάνουν τον Tony Daniel, τον Bruce Timm, τον Darwyn Cooke (την αγαπημένη μου σελίδα στην ιστορία), τον Adam Hughes (η σελίδα του ήταν ξεκαρδιστική), Walter Simonson, Stephane Roux (ο οποίος βοηθά και στο τεύχος #2) και πολλούς άλλους. Το ζήτημα ήταν να γελάσει δυνατά αστεία και να παρουσιάσει δύο σημαντικά πράγματα στη σειρά. Πρώτον, ο καλλιτέχνης της σειράς Chad Hardin και δεύτερον, το γεγονός ότι ένας πρώην ασθενής έχει αφήσει τον Harley ένα κτίριο στο νησί Coney με τη θέλησή του.
Harley Quinn #1
Το πρώτο τεύχος ξεκινά με την Harley να κατευθύνεται στις νέες ανασκαφές της και είμαστε σε πιο παραδοσιακό έδαφος με το τέταρτο τοίχο να είναι σταθερά πίσω στη θέση του. Ενώ το κτίριο είναι δροσερό, παρουσιάζει ένα δικό του πρόβλημα, καθώς η Harley πρέπει να πληρώσει για φόρους, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας κλπ. (Που την αναγκάζει να αναζητήσει εργασία) και τώρα είναι ιδιοκτήτης στα καταστήματα του κτιρίου. Πρόκειται για μια μεγάλη δημιουργία για τη σειρά, καθώς υπάρχει ένα ενσωματωμένο υποστηρικτικό cast των χαρακτήρων στους ενοικιαστές και τους γείτονές της, οι πιο αξιοσημείωτοι μέχρι τώρα είναι ο Big Tony, ένας Lothario που μπορεί να είναι σύντομος σε ανάστημα αλλά όχι εμπιστοσύνης. Μαθαίνουμε επίσης ότι κάποιος έχει βάλει μια γενναιοδωρία στο κεφάλι του Harley, αν και δεν ξέρουμε ποιος ή γιατί. Ωστόσο, δημιουργεί όλα τα θέματα γι ‘αυτήν. Ω, και δύο από τους υποστηρικτικούς χαρακτήρες της σειράς είναι ένας γεμισμένος και καυτός κάστορας και ένα σκυλί Wiener.
Harley Quinn #2
Το τρίτο τεύχος (#2) διαθέτει την επιστροφή ενός παλιού φίλου και ο Harley διασώζει μια δέσμη ζώων από ένα τοπικό καταφύγιο με χιουμοριστικά και φρικιαστικά αποτελέσματα.
Πραγματικά απολαμβάνω αυτή τη σειρά, λόγω κυρίως της γραφής του Palmiotti και του Conner. Για τους οπαδούς του εγκλήματος, η ανάληψη του Harley μου θυμίζει τον χαρακτήρα του Tim Dorsey, Serge Storms. Ούτε ένα ωραίο άτομο και τα κακά πράγματα συμβαίνουν (πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει και είμαστε μόνο στο τρίτο τεύχος), αλλά είναι πολύ εκκεντρικοί άνθρωποι και αγόρι είναι διασκεδαστικά για να διαβάσουν. Όλη η βία γίνεται με μεγάλο χιούμορ έτσι, τουλάχιστον για μένα, αυτό το καθιστά ευχάριστο αντί να αηδιαστικό. Είναι σαν τη σκηνή στο Pulp Fiction όπου ο Vincent Vega πυροβολεί τυχαία τον Marvin. Ήταν φρικτό, αλλά η έκπληξη και η αντίδραση των χαρακτήρων το έκαναν μια αστεία σκηνή. Επιπλέον, τα πραγματικά φρικτά πράγματα που συμβαίνουν στο Harley Quinn δεν εμφανίζονται γραφικά, συχνά λαμβάνουν χώρα από το πάνελ.
Η τέχνη του Τσαντ Χαρτίν είναι καλή, αλλά τίποτα δεν μου πηδάει. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα αλλάξει καθώς η σειρά εξελίσσεται. Τα καλύμματα του Conner για τη σειρά είναι φανταστικά και θα ήθελα πολύ να την δω να απεικονίζει ένα αυτόνομο ζήτημα σε κάποιο σημείο.
Κατώτατη γραμμή, Harley Quinn είναι ένα πραγματικά διασκεδαστικό βιβλίο. Η τέχνη είναι ωραία και η Palmiotti & Conner έχει μια πραγματική λαβή για την προσωπικότητά της, καθιστώντας την τόσο τη διασκέδαση όσο και τη θανατηφόρα επικίνδυνη. Είναι δύσκολο να κάνει ένα δυσάρεστο χαρακτήρα αναλογικό, αλλά καταφέρνουν να το κάνουν. Δεν μπορώ να περιμένω να δω τι θα συμβεί στη συνέχεια.
Τώρα, διαβάστε ένα κόμικ!
Αγορά
Harley Quinn